Αποπροσωποποίση (DEPERSONALIZATION) & Αποπραγματοποίηση (DEREALIZATION)
Η αποπροσωποποίηση είναι μια διαταραχή της αντίληψης, κατά την οποία το άτομο παρουσιάζει μία μεταβολή στην συνηθισμένη αίσθηση που έχει για την πραγματικότητα, όσον αφορά τον ίδιο του τον εαυτό .
Ένα άτομο που πάσχει από αποπροσωποποίηση συχνά νιώθει ένα αίσθημα αλλαγής της ίδιας του της ταυτότητας καθώς ο ίδιος γίνεται εξωτερικός παρατηρητής του εαυτού του και αυτό το αίσθημα απόσπασης από το σώμα του, του δημιουργεί την αίσθηση της ανυπαρξίας, ή μίας “ονειρικής” κατάστασης. Η συνεχής αίσθηση ότι ο ίδιος δεν ανήκει στον ίδιο του τον εαυτό, του προκαλεί έντονα σημάδια άγχους αλλά και αυτολύπησης.
Η αποπροσωποποίηση συνδέεται άμεσα πολλές φορές με την αποπραγματοποίηση την αίσθηση δηλαδή οτι ο εξωτερικός κόσμος είναι μη πραγματικός και παράξενος στα μάτια του πάσχοντος…
Αυτός ο “εξωπραγματικός” κόσμος που βιώνουν τα άτομα που πάσχουν από αποπροσωποποίηση – αποπραγματοποίηση περιγράφεται σαν μια εμπειρία τρομακτική από τους ίδιους τους ανθρώπους που την βιώνουν. Ή διαταραχή αυτή συνδέεται πολύ συχνά με άλλες διαταραχές όπως η αγχώδης διαταραχή, οι κρίσεις πανικού, η κατάθλιψη ή το μετατραυματικό στρες.
Παρόλα τα παραπάνω οι άνθρωποι γύρω από τους πάσχοντες δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της πίεσης που νιώθει το άτομο, ενώ ο ίδιος βιώνει μία τρομακτική εμπειρία μέσα του.
Αποπροσωποποίηση: Αντιμετώπιση – Θεραπεία
Όπως σε κάθε διαταραχή έτσι και στην διαταραχή αποπροσωποίησης – αποπραγματοποίησης το άτομο πρέπει πρώτα να αποδεχτεί την κατάσταση του και στην συνέχεια σε συνεργασία με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας να κάνει τα απαραίτητα βήματα για την απαλλαγή του απο το πρόβλημα.
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο η διαταραχή να διατηρείται σε υψηλή ένταση εξαιτίας της απομόνωσης του ατόμου, της χρήσης ουσίων, ή και της υπερανάλυσης της ίδιας της διαταραχής.
Απο την άλλη πλευρά υπάρχουν κάποιες κινήσεις που μπορεί να κάνει ο πάσχων απο μόνος του όπως η επικέντρωση του ενδιαφέροντος του στην εξωτερική πραγματικότητα, καθώς και η ενασχόλησή του με αυτήν, η ενίσχυση της κοινωνικότητας του, η υγιεινή διατροφή, ο σωστός ύπνος αλλά και η άσκηση, είναι κάποια πρώτα βήματα που θα του φανούν πολύ βοηθητικά και θα τον βοηθήσουν στην αλλαγή του τρόπου αντίληψης και στην επανένταξή του στην πραγματικότητα.
Η συνεργασία του ατόμου με κάποιον ειδικό θα του επιφέρει οριστική αλλαγή στον τρόπο σκέψης μέσα απο διάφορες τεχνικές, οι οποίες βοηθούν το άτομο να συνειδητοποιήσει την προέλευση των σκέψεων που του προκαλούν αυτήν την δυσλειτουργική συμπεριφορά.
